Bamiyan Cultural Centre

W styczniu 2015 roku wraz z Moss Decor oraz Unique Vision Studio mieliśmy okazję pracować przy bardzo ciekawym konkursie na projekt Centrum Kultury w Bamiyan w Afganistanie.

Obiekt ma być podstawą działań na rzecz wspierania badań naukowych i budowania społeczności wokół kultury oraz jej zachowania. Centrum zapewni miejsce dla zabytków archeologicznych i etnograficznych z całego kraju. Stworzona zostanie przestrzeń dla wzbogacenia życia społecznego poprzez szereg programów i imprez kulturalnych takich jak: festiwale filmu, dramatu, muzyki, tańca itp. Wydarzenia mają być odzwierciedleniem kultury regionu, mają rozpowszechniać informacje o kraju, oraz podnosić świadomość na temat dziedzictwa kulturowego.

Po długim okresie zawirowań, Afganistan zaczyna drugą dekadę rządów demokratycznych. Kraj został zdewastowany przez ponad 30 lat konfliktu i zaniedbania. Dużą trudnością dla rozwoju kraju jest izolacja geograficzna oraz ograniczony dostęp do zasobów w niektórych częściach kraju.

Podczas procesu ogólnej rehabilitacji, Afganistan koncentruje się na infrastrukturze. Przebudowa ma na celu zjednoczenie narodu. W rezultacie – zróżnicowanie etniczne ma zostać postrzegane jako dobro wspólne, a nie źródło fragmentacji i konfliktów.
W tym celu UNESCO oraz Ministerstwo Informacji i Kultury w Afganistanie, dzięki pomocy finansowej z Republiki Korei, realizują projekt budowy CENTRUM KULTURY W BAMIYAN. Centrum będzie zlokalizowane w pobliżu Obiektu Światowego Dziedzictwa oraz Krajobrazu Kulturowego i Archeologicznych pozostałości w Dolinie Bamiyan. Celem projektu jest promowanie zabezpieczania dziedzictwa i świadomości międzykulturowej. Ma to przyczynić się do wyższych celów – pojednania, budowania pokoju i rozwoju gospodarczego w kraju.

Do organizatora wpłynęło aż 1070 prac z całego świata co czyni ten konkurs architektoniczny jednym z bardziej obleganych w historii!

Idea Projektu

Bamian Cultural Center zlokalizowane jest w unikalnym miejscu o wyjątkowym potencjale. Działka wyznaczona pod projekt znajduję się na wzniesieniu, z którego rozpościera się widok na dolinę Bamiyan. Celem naszego projektu było podkreślenie i wykorzystanie walorów miejsca, wpisanie go w otaczający krajobraz i kulturę. Chcieliśmy również zaprezentować budynek ekonomiczny w budowie i użytkowaniu, łatwy do rozbudowy i zmiany funkcji.

Projektując budynek staraliśmy się dostosować do wszystkich wytycznych podanych w regulaminie konkursu. Naszymi założeniami było stworzenie budynku zbudowanego z lokalnych materiałów w typowej dla regionu technologii, ale o nieprzeciętnych walorach architektonicznych. Budynek powinien być bardzo zwarty aby był jak najbardziej energooszczędny a z drugiej strony bardzo dobrze doświetlony światłem naturalnym.

Forma budynku to horyzontalna, modułowa bryła, która jest oparta na ścisłym module o  wymiarze 4x4m. Podstawą układu jest siatka słupów i podciągów, która jest wypełniana lokalnie wykonaną cegłą, tworzącą ściany i kolebki. Istotnym założeniem jest doświetlanie budynku przez kopuły, które obracane są w różne strony, dzięki temu uzyskujemy różnorodne doświetlanie dostosowane do poszczególnych pomieszczeń. Dzięki pozornej nieregularności uzyskujemy niepowtarzalne wnętrza i interesującą bryłę. W budynku znajduję się kilka wewnętrznych dziedzińców, które wprowadzają przyrodę oraz światło dzienne do wnętrza.

Zaprojektowany obiekt dzięki zwartej bryle oraz naturalnemu doświetleniu wnętrz będzie wydajny energetycznie. Z dachu można odprowadzać wodę do zbiornika retencyjnego i używać ją w budynku oraz ogrodzie. Również mamy możliwość zamontowania kolektorów słonecznych na płaskich częściach dachu. Nie będą one widoczne z zewnątrz, gdyż zasłonią je sklepienia kolebkowe.

Nasz budynek jest położony na wyższej części działki, dzięki czemu z muzeum i z herbaciarni rozpościera się atrakcyjny widok na dolinę Bamiyan. Ważnym elementem zagospodarowania jest mur otaczający całą działkę. W naszym projekcie jest on połączony z tarasem widokowym, dzięki czemu staje się on elementem architektury a nie tylko barierą uniemożliwiającą wtargnięcie na działkę.  Zagospodarowanie terenu jest oparte na tym samym module co bryła budynku. Poszczególne kwartały wypełnione są roślinnością o różnej wysokości, wodą lub geometryczną posadzką.

Funkcja

Budynek oparty jest na siatce słupów, przez co układ pomieszczeń jest bardzo regularny, dzięki temu można łatwo dokonać zmian w aranżacji przez wyburzenie ścianek działowych. Budynek został podzielony na dwie strefy – publiczną i półprywatną, przeznaczoną dla pracowników muzeum, uczniów i artystów. Zostały one rozdzielone przez wewnętrzny dziedziniec i strefę wejściową.

W strefie publicznej znajduję się muzeum, performance hall, herbaciarnia i funkcje pomocnicze umożliwiając działanie tej przestrzeni. Natomiast w drugiej części półprywatnej znajduje się część administracji, sale szkolne, sala konferencyjna i studio warsztatów.

Przestrzeń wejściowa dzieli budynek na dwie zasadnicze strefy wymienione powyżej. Jest to przestrzeń dobrze doświetlona, połączona z wewnętrznym dziedzińcem. Przestrzeń ta  łączy się bezpośrednio z muzeum i performance hall  dla której pełni funkcję foyer. W tej strefie znajduję się herbaciarnia wraz z zapleczem oraz sklep z pamiątkami. Toalety znajdują się w bliskiej odległości do herbaciarni, performance hall i muzeum. Są dostosowane dla niepełnosprawnych.

Muzeum dostępne jest bezpośrednio z holu głównego. Jest to otwarta przestrzeń z różnorodnym doświetleniem, górnym – zapewnionym przez przeszklenia w kolebkach i bocznym – poprzez wewnętrzny dziedziniec. Muzeum jest otwarte na taras widokowy z którego rozpościera się niepowtarzalny widok. Wnętrze jest połączone z tarasem poprzez przeszklenia  i kontynuację modułowej siatki. Pomieszczenia łączą się z otoczeniem i widokiem na górę buddy.  Wystawa muzeum może być bardzo różnorodnie zagospodarowana. Można podzielić ją na wystawę czasową i stałą, aranżować za pomocą postumentów i ścianek działowych.

Muzeum jest połączone z magazynem kolekcji a to z kolei ze strefą reaserch center. Do tej części zaprojektowane jest osobne wejście połączone z wjazdem do przestrzeni rozładunkowej. Naukowcy i archeolodzy mają przestronną, dobrze doświetloną przestrzeń połączoną z biblioteką i czytelnią.

Sala widowiskowa jest połączony bezpośrednio z holem wejściowym, który pełni funkcję foyer. Sala posiada spadek, tak aby publiczność miała dobry widok na scenę. Może pomieścić 200 osób. Jest doświetlona poprzez przeszklenia w kolebkach, które mogą być zasłonięte poprzez zasłony bądź żaluzje jeżeli zajdzie taka potrzeba. Scena jest połączona z szatniami dla artystów i posiada osobne wejście od strony zaplecza sceny.

Strefa półprywatna posiada bardziej kameralny charakter. Może być wymknięta poprzez szklane drzwi, przez co ogranicza to dostęp osób postronnych. Sala konferencyjna może być użytkowana przez osoby pracujące w tej części budynku jak również możne być wynajmowana. Bardzo łatwo można ją podzielić na dwie mniejsze sale dzięki przesuwnym panelom. Studio warsztatów mieści w sobie wszystkie wymagane przestrzenie. Znajduję się tam obszerny warsztat dla artystów. Jest doświetlony światłem dziennym. Można go dowolnie podzielić i zaaranżować na mniejsze przestrzenie dzięki sklepieniom kolebkowym, które doświetlają wnętrze.

Administracja jest zaprojektowana jako jedno pomieszczenie podzielone na mniejsze biura poprzez aranżację wnętrza. Jest to optymalne rozwiązanie ponieważ tracimy bardzo mało przestrzeni na komunikację. Poszczególni pracownicy mają własną przestrzeń a także mogą łatwo komunikować się pomiędzy swoimi biurami.

Sprawdź naszą ofertę: