Cu39

Projekt budynku Cu39 uformowała filozofia odnosząca się do 3 warstw ideowych:
1 – sztuki i architektury percepcyjnej
2 – ekologii i zrównoważonego rozwoju
3 – architektury będącej aktywem finansowym

Miedziane elewacje budynku (pierwiastek Cu) nawiązują do obrazu M39, który został sprzedany w listopadzie 2018 roku za rekordową wtedy kwotę 4,7 mln zł. Charakterystyczny detal fasady wykonanej z miedzianych lameli formuje strukturę bezpośrednio nawiązującą do miękkich, barwnych płaszczyzn dzieła Fangora, o którym tak wypowiedział się krytyk John Gruen: „Ta umiejętność Fangora polega na tym, że potrafi on uzyskać pulsowanie kolorów w stopniu, który prawie powoduje ból, kiedy się na nie patrzy. Ale kiedy oko przyzwyczai się do tego efektu, odkrywamy harmonijną konstrukcję jego abstrakcyjnych kształtów i ostateczny efekt jest olśniewającą i piękną lekcją tworzenia sztuki optycznej, w jej najgłębszej i najbardziej lirycznej postaci” (John Gruen, Angels in Treetops, „New York Magazine”, 4 stycznia 1971)

Zaprojektowana fasada budynku Cu39 została wykonana z falujących miedzianych lameli, które formują zintegrowane optycznie zmienne płaszczyzny uzależnione od perspektywy odbiorcy. Uzyskaliśmy w ten sposób dynamiczną fasadę definiowaną przez percepcję ludzkiego oka na różne sposoby. Nazywamy to w BXB studio Architekturą Percepcyjną, którą po raz pierwszy zastosowaliśmy w projekcie Kamienicy Krakowskiej przy Zamku Królewskim na Wawelu.

Fangor potrafił zatrzymać w czasie dynamikę transformacji kolorów i kształtów. Miedź formująca fasadę budynku Cu39 będzie zmieniała barwę w procesie patynowania na przestrzeni lat, jednak ten proces będzie tożsamy z zapisami twórczymi Fangora.

Elewacja wschodnia Cu39 uformowana jest dodatkowo z elementów ściany zielonej, która przenika się z pionowymi, miękko formowanymi lamelami. To kolejny czynnik wpływający na percepcyjny i zmienny charakter budynku zarówno w barwie jak i kształcie.

Elewacja zachodnia budynku przypomina kompozycję geometrycznych form, które nawiązują wprost do op-artowych mozaik Wojciecha Fangora, zrealizowanych w latach 60tych na Dworcu Warszawa-Śródmieście, a w roku 2020 wpisanych do rejestru zabytków.

Układ przestrzenny został zaprojektowany w taki sposób aby dostosowywać obiekt do zmiennych potrzeb. Budynek może funkcjonować jako siedziba jednego najemcy na wszystkich trzech kondygnacjach lub np obiekt wielolokalowy. Aktualny układ funkcjonalny Cu39 zakłada komercyjną przestrzeń usługową na parterze z przestrzenią biurową na pierwszym piętrze oraz niezależną przestrzeń apartamentową na ostatniej kondygnacji z prywatnym ogrodem na dachu.

Cu39 został pomyślany jako architektura dobrze starzejąca się, będąca aktywem inwestycyjnym zyskującym z czasem na wartości. Miedź która kształtuje charakter budynku, stanowi aktywo inwestycyjne ulokowane w nieruchomości.

Cu39 to budynek ekologiczny zaprojektowany w prefabrykowanej technologii drewna CLT, którego struktura konstrukcyjna posiada wbudowaną przestrzeń do swobodnej wegetacji roślin na fasadzie, na poziomie tarasów oraz na dachu wyposażonym w łąkę kwietną i pasiekę. Panoramiczne przeszklenia elewacji południowej i północnej bezpośrednio łączą wnętrze z przyległą zielenią wkomponowaną w konstrukcję budynku.