Polska Zagroda – koncepcja

Dom Stary

            Dom Stary odzyskał swoje pierwotne piękne proporcje, poprzez wyburzenie wszystkich dobudówek, które psuły symetryczną bryłę. Strefę wejściową zaakcentowaliśmy nowym zadaszeniem, nawiązując do istniejącej drewnianej ornamentyki historycznego podcienia. We wnętrzach domu odsłoniliśmy pierwotny budulec – czerwoną cegłę aby wydobyć prawdziwe piękno. Zrekonstruowany piec kaflowy eksponujemy w głównej, dwupoziomowej przestrzeni przekrytej drewnianą konstrukcją dachu. To co wyróżnia ten dom to brak czwartej elewacji w tradycyjnym wydaniu. Całkowite przeszklenie ściany szczytowej pozwala eksponować strukturę domu na zewnątrz, w kierunku tarasu kominkowego Stodoły Piątej. Dom Stary stał się niezależną przestrzenią gościnną i hobbystyczną. Jest obsadzony barwną zielenią charakterystyczną dla tego typu zabudowy wiejskiej.

Polska Zagroda w kontekście miejsca i czasu

Projektując Polską Zagrodę nawiązywaliśmy do kontekstu miejsca i historii. Zastosowane materiały, wytworzenie wewnętrznego dziedzińca, zróżnicowanych przestrzeni wpisanych w otaczający krajobraz to cechy charakterystyczne dla przeprojektowanej zabudowy zagrodowej. Główna bryła domu – Stodoła Piąta nawiązuje do rozebranej, wyraźnie dominującej stodoły wiejskiej. Strefa wjazdowa – Stodoła Pierwsza – to kolejna dominująca bryła, która od strony drogi ma przywoływać na myśl wrażenie wiejskiej, drewnianej zabudowy zagrodowej. Usytuowana od strony drogi zapewnia sprawną komunikacje oraz odgradza  wewnętrzny, kameralny dziedziniec. Przestronne przeszklenia pozwalają dostrzec bezkompromisową drewnianą strukturę budynku z zewnątrz oraz wpuszczają światło dzienne do wnętrza garażu. Trzy centralne stodoły to zwarte parterowe obiekty pokryte łupkiem. Zlokalizowana tutaj strefa wejściowa koresponduje współczesną ornamentyką z historycznym ornamentem strefy wejściowej Domu Starego. Wejścia zadaszone są w charakterystyczny i właściwy dla siebie sposób, a zlokalizowane ich na wspólnej osi wzmacnia dialog starego z nowym. Każda stodoła została wykończona indywidualnie zaprojektowanym modułem deski elewacyjnej, nawiązując tym samym do charakteru wyburzonych obiektów gospodarczych.

Polska Zagroda w kontekście otoczenia i natury

Tworząc poszczególne kubatury Polskiej Zagrody, kierowaliśmy się harmonijnym podejściem do natury, przede wszystkim do gry światła i cienia, ukształtowania terenu, istniejącej zieleni i infrastruktury. Duże przeszklenia zostały schowane w podcieniach, gęstej zieleni lub otwierają się na stronę północną. Dzięki temu dom nie będzie narażony na nadmierną ekspozycję słońca w okresie letnim (salon, gabinety, pokoje dzieci, sypialnie). Kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju zadbaliśmy o zachowanie cennego drzewostanu. Układ przestrzenny Polskiej Zagrody został ukształtowany tak aby wytworzyć kameralną przestrzeń wewnętrznego dziedzińca na styku z barwnie obsadzonym kwiatami Domem Starym. Wyciszony dziedziniec posiada trzy możliwe otwarcia. Wąski zaułek od strony dojścia, mobilne otwarcie tarasu kominkowego, oraz zielone, schodkowe wzniesienie pomiędzy tarasem kominkowym a Domem Starym, które na wzór amfiteatru prowadzi nas w stronę sadu. Projektowana zagroda kreuje komfortową przestrzeń dojazdową pomiędzy drogą oraz bryłą garażu trzystanowiskowego. Zaprojektowane Stodoły harmonijnie  korespondują z otaczającą zielenią, stawami oraz trawnikiem zlokalizowanym obok części dziennej. Aby lepiej zintegrować budynek z tym niezwykle wartościowym i pięknym krajobrazem, zaprojektowaliśmy pomosty na poziomie parteru oraz piętra, które w dalszej części dopasowują sie do topografii terenu.

Polska Zagroda w modelu architektonicznym

            Polska Zagroda powstawała równolegle na kartce papieru, w modelu komputerowym jak i modelu fizycznym, który ewoluował w naszej modelarni. Dzięki temu w pełni wykorzystaliśmy możliwości percepcji i twórczej kreacji przestrzeni. Najpierw zbudowaliśmy kilka modeli szkicowych, obrazujących przypuszczalne warianty rozwoju oraz model istniejącej zagrody. Następnie powstał pierwszy model roboczy dla preferowanego wariantu. Drugi model roboczy uszczegółowił przyjęte rozwiązania i zainicjował dalsze kierunki rozwoju, w tym zagospodarowania działki o zróżnicowanym nachyleniu terenu. Model finalny pozwolił sprawdzić przyjęte rozwiązania projektowe oraz stał się bazą dla opracowania spersonalizowanej, nietypowej prezentacji graficznej i multimedialnej. Był również przydatnym narzędziem pracy dla architektów i inżynierów na kolejnych etapach opracowania projektu technicznego.