Kamienica Krakowska pod Wawelem

Historia kamienicy

Rewitalizacja zabytkowej kamienicy przy ul. Powiśle 10 w Krakowie, w bezpośrednim sąsiedztwie Zamku Królewskiego, to niepowtarzalna okazja do wprowadzenia nowej jakości nadwiślańskiego nabrzeża w centrum Starego Miasta. Ten z pozoru nieatrakcyjny budynek miał kiedyś swoje lata świetności. Powstała około 1900 roku i była pierwszą kamienicą w obecnej pierzei ulicy Powiśle. Posiadał wysokie walory estetyczne i liczne zdobienia. Wykończono go piękną czerwoną cegłą i kontrastowymi elementami w jasnych kolorach.

W 1930 r. do kamienicy dobudowano najwyższą kondygnację, niższą od istniejącej, prawdopodobnie przeznaczoną dla miejscowych rybaków i robotników. W wyniku odbudowy utraciła cały swój blask. Usunięto dekoracje, cegłę pokryto tynkiem, zaburzono proporcje. Budynek stracił swoje piękno, nad którym pracowali twórcy pierwotnego projektu. W kolejnych latach w pierzei Powiśla powstawały kamienice w różnych stylach architektonicznych, a także w zupełnie innych skalach.

Zdecydowaliśmy się przywrócić kamienicy pierwotny blask i piękne proporcje, używając zabiegów projektowych adekwatny do aktualnych czasów, kontekstu miejsca, wartości historycznej oraz możliwości współczesnej technologii. Rewitalizacja zakłada przywrócenie pierwotnej cegły i historycznych zdobień oraz likwidację niedbale nadbudowanej ostatniej kondygnacji, dzięki czemu kamienica odzyska wygląd z 1900 roku.

W ten sposób zostaną odtworzone proporcje oraz niebywała wartość architektoniczna i historyczna. Jednak po przywróceniu pierwotnego stanu, zabytkowa kamienica nie pasuje już tak dobrze do dzisiejszej pierzei Powiśla. Sąsiednie kamienice przytłaczają ją i tworzą nieatrakcyjne, nieproporcjonalne, masywne ściany szczytowe, dlatego proponujemy nowatorską konstrukcję.

Integracja parteru z życiem miejskim

Zauważamy również, że parter Powiśla w obecnym stanie jest przestrzenią nieatrakcyjną i zaniedbaną. Brakuje w nim czynnika miastotwórczego, magnesu przyciągającego zainteresowanie przechodniów i tzw. aktywnego parteru. Postanowiliśmy taką rolę nadać projektowanej kamienicy przy ulicy Powiśle 10, sugerując jak najpełniejsze otwarcie zabytkowych wnętrz na przyległą przestrzeń miejską.

W pełni przeszklona elewacja parteru stanie się jednocześnie ekspozycją muzealną, ukazującą odsłonięte historyczne ściany i stropy. Odsłaniając elewację parteru tworzymy nowy „salon miejski”, który połączy przestrzeń ulicy z komercyjnym wnętrzem kamienicy.

Kontekst historyczny we współczesnej nadbudowie

Forma budynku określa innowacyjną strukturę, która wyrasta z historycznego DNA miejsca. Staramy się odnaleźć motywy charakterystyczne dla Krakowa, inspirujemy się lokalną architekturą – Zamkiem Królewskim na Wawelu, wielością stylów, gotyckim, krakowskimi kopułami, renesansowymi krużgankami i modernizmem.

Korzystamy z najnowocześniejszej i przyjaznej dla środowiska technologii – konstrukcji z drewna klejonego CLT, która zminimalizuje obciążenia konstrukcji zabytkowej substancji, a także przeniesie znaczną część prac z placu budowy do fabryki, w której powstaną precyzyjne prefabrykaty.

Architektura percepcyjna

Nigdy wcześniej nie tworzyliśmy takiej architektury! Projekt ten nazywam Architekturą Percepcyjną, która zmienia stylistykę w zależności od perspektywy. Nadbudowa kamienicy widziana z Mostu Dębnickiego będzie miała gotycki charakter, z pozycji Bulwarów Wiślanych przypomina renesansowe arkady, natomiast z poziomu ul. Powiśle nadbudowa przechodzi w miękkie formy – reminiscencje barokowej ornamentyki. Uzyskaliśmy w ten sposób nową, dynamiczną formę definiowaną przez percepcję ludzkiego oka na różne sposoby.

Powstaje nowa, nowoczesna forma, która wyrasta z historii i tradycji. Podział bryły wywodzi się z niższych kondygnacji, a linie okien płynnie przechodzą w kasetonowy drewniany strop. Poprzez miękką, lekko odchyloną linię, nawiązującą do konstrukcji gotyckich i krakowskich kopuł, uzyskujemy piękne pokrycie ścian szczytowych sąsiednich kamienic, minimalizując jednocześnie skalę i wysokość budynku widzianego z ulicy Powiśle. Ponadto konstrukcja naszej konstrukcji nabiera nowatorskiej, niezwykłej dynamiki. Przyglądając się temu obiektowi z perspektywy, budynek ma wyraźnie gotycki charakter, ze strzelistymi liniami, z bliska przypomina renesansowe arkady, jeszcze bliżej przechodzi w miękkie formy – reminiscencje barokowej ornamentyki. Uzyskaliśmy w ten sposób nową, dynamiczną formę definiowaną przez percepcję ludzkiego oka na różne sposoby, w zależności od perspektywy.

Krakowskie komnaty

Elewacja frontowa budynku tworzy wnętrze współczesnych krakowskich komnat – prawdopodobnie najatrakcyjniejszych pokoi hotelowych w mieście, ze względu na lokalizację, widok, charakter wnętrza oraz niepowtarzalną i pionierską elegancję projektowanej konstrukcji. Rama konstrukcji płynnie przechodzi od elewacji do kasetonowego drewnianego stropu, który zdobi pokoje hotelowe. Te piękne drewniane stropy kontynuują charakter zabytkowych krakowskich wnętrz.

Taras widokowy

Dach naszej konstrukcji staje się użytkowym tarasem, kolejnym miejskim salonem, punktem widokowym dla turystów czy miejscem spędzania czasu na świeżym powietrzu. Architektura tzw. piątej elewacji, czyli dachu, ma wysokie walory estetyczne i jest spójna z konstrukcją konstrukcji głównej.